Zdjęli mi już ten koszmarny kaftanik. I wyciągnęli nitkę z brzucha. Trzymała mnie Duża, a pani doktor Jagoda wymachiwała skalpelem i próbowała wyjąć nitkę. Trochę ją wtedy podrapałam i pogryzłam. Niżej zdjęcie z archiwum. Wybrałam pudełko po klockach Najmłodszego.
Ale udało się, cała i zdrowa wróciłam do domu i czuję się zdecydowanie lepiej. Mogę skakać na wszystkie meble, Dużej na głowę, kiedy zasypia i ganiam swój ogon na kanapie. Wczoraj Duża powiedziała, że mnie chyba ukatrupi, bo podobno podarłam bok i oparcie kanapy, ale ona tylko tak gada.
Duży mnie obroni, jak się Duża wścieknie. Duży woła na mnie "kotówka" i "le grande kocięto" i mówi, że jestem najpiękniejsza.
Zrobiło się bardzo ciepło i od czasu do czasu udaje mi się wyjść na balkon. Ale Duża od razu mnie z balkonu zabiera. Nie wiem, czy ma to związek z tym, że dwukrotnie już wyciągała mnie od sąsiada za ogon?
Więc w zasadzie tylko siedzę przy oknie i miauczę, a Duża wtedy mówi, że nic z tego. Więc wyszukuję sobie inne rozrywki. Na przykład obserwuję worek w koszu na śmieci.
Czasami udaje mi się coś urwać.
Czasami udaję, że wcale mnie nie ma w tym kąciku.
A najczęściej leżę na parapecie w kuchni i się grzeję. Obserwuję ptaki i muchy. Czasami ściągam Dużej ręcznik z okna, bo jeszcze nie mają rolety, więc wieszają ręcznik.
No ale potem to się nie dało tego ignorować. Głównie więc leżałam z Dużą na kanapie. Ona w ogóle jest w niezbyt dobrej formie, wyznam Wam. Przede wszystkim mało się uśmiecha i wciąż jest smutna. I płacze, a ja naprawdę nie widziałam, żeby Duża kiedykolwiek płakała. No- jak jej mama umarła, to wtedy. A teraz coraz częściej.
Byłam tam karmiona.
I zawierałam pakt o nieagresji.
Najpierw poszła do łazienki. Obserwowałam ją- i jak próbowała się ruszyć, pokazałam jej, kto tu rządzi. No to uciekła pod szafkę w przedpokoju.
Od czasu do czasu wychodziła spod szafki, ale generalnie na niezbyt wiele jej pozwalałam. I dziś wieczorem- proszę. Mimo obecności Dużej oraz mojej- odważyła się na takie rzeczy.
Zajęła też moje miejsce na kanapie.
Obserwuję ją, ale jak wychodzi, to zaraz robię porządek.
Duzi mówią, że Krystyna u nas jest na jakiś czas. No zobaczymy.
A czasami Duży zasypia w ciągu dnia i ja wtedy też śpię!
Ale udało się, cała i zdrowa wróciłam do domu i czuję się zdecydowanie lepiej. Mogę skakać na wszystkie meble, Dużej na głowę, kiedy zasypia i ganiam swój ogon na kanapie. Wczoraj Duża powiedziała, że mnie chyba ukatrupi, bo podobno podarłam bok i oparcie kanapy, ale ona tylko tak gada.
Czasami udaje mi się coś urwać.
Czasami udaję, że wcale mnie nie ma w tym kąciku.
A najczęściej leżę na parapecie w kuchni i się grzeję. Obserwuję ptaki i muchy. Czasami ściągam Dużej ręcznik z okna, bo jeszcze nie mają rolety, więc wieszają ręcznik.
Czuję się lepiej- jutro Duzi idą ze mną na zdjęcie szwów i tego koszmarnego kaftanika! Póki co wygrzewam się przy nowej firance Dużych, która jest śliska i świetnie wczepiają się w nią pazury!
